Aya wae pasifatan manusa anu kalana ceuk batur mah teu ilahar. Kacontoan ku babaturan kuring pisan. Babaturan ulin ti bubudak. Nepi ayeuna alhamdulillah manjang silaturahmi jeung manehna teh najan pajauh. Manehna netep di lembur ari kuring ngumbara ka dayeuh di puseur pamarentahan propinsi Jawa Barat.
Ari pasipatan manehna nu ku kuring dianggap aneh teh nyaeta, unggal rek ngalakukeun hiji pagawean manehna mah kudu meunang heula 'pituduh' ti sesepuh, ajengan, atawa saha wae nu ku manehna dianggap boga pangaweruh. Rek nyieun imah, ngabedahkeun balong, ngajual tanah, nyaba ka kota, nyakolakeun budak, nepika rek meuli pakean keur sapopoe jeung sajabana, kudu meunang heula 'pituduh' tea saacan dilaksanakeun.
"Ngalap berkah, apan kasauran sepuh mah doa eta teh" kitu ceuk babasan manehna lamun ku kuring ditanya.
****
Hiji waktu manehna nelepon, cenah rek iang peuteuy ka pasar Caringin. Bubuhan manehna teh bandar sarupaning bubuahan. Ke mun geus beres ti pasar rek nyimpang ka imah, cenah. Menta di anteur ka salah sahiji Ajengan di Jatinangor.
Moal panjang carita, kacaturkeun kuring jeung manehna geus nepi ka imah Ajengan Anu (sandiasma ieu mah moal dicaritakeun aslina). Derekdek ki sobat nyaritakeun pamaksudanana. Manehna teh rek ngajual imah di Tasik. Geus lila ditatawarkeun can kabeneran aya nu minat. Menta 'pituduh' supaya digampangkeun. Mama Ajengan unggeuk-unggeukan. Sakali-kali katingali babacaan jeung curat coret dina kertas hareupeunana.
Sabada ngabandungan carita ki sobat teh, laju Mama Ajengan nyarita. Nyebutkeun iraha eta imah kudu dijual, kudu dibebenah heula, dikua kieu heula jeung sajabana. Ki sobat katingali bungah geus meunang 'pituduh' mah. Kabayang ku manehna meureun bakal buru-buru meunang duit gede hasil ngajual imah.
"Kinten2 sabaraha rupia nya Mama eta bumi kedah diical ku abdi" ceuk ki sobat. Na hate kuring ngagerentes "nu kitu-kitu wae make ditanyakeun ka mama ajengan sagalarupa" Ngan kuring teu pok da bisi enya we Mama Ajengan ge geus boga taksiran. Kangaranan Ajengan sohor piraku teuing teu boga kamampuh ngimpleng ningali kumaha wujud imah nu rek dijual tea.
Ngan kuring jadi hayang seuri oge basa Mama Ajengan teh ngawalon bari mesem.
"Mama mah teu apal harga imah da lain broker, cobaan we jarah heula ka Ajengan Google......tah si encep ge terangeun geura ka Ajengan Google mah.." ceuk Mama Ajengan bari ngareret ka kuring.
Kuring surti naon nu di maksud ku Mama Ajengan. "Ke di anteur lah ka Ajengan Google mah" ceuk kuring ka ki sobat.
"Bener kitu apal" ki sobat nanya mani daria siga nu cangcaya.
****
Sajajalan balik ti Mama Ajengan ki sobat akey-akeyan seuri, sabada dijelaskeun ku kuring naon nu dimaksud Ajengan Google. Dasar urang lembur jauh ka warnet teu apal Google-Google acan. Tapi anehna ari fesbukan bisa. Teuing ah..
****
Sabulan ti harita manehna ng-SMS kieu: "imah teh geus kajual euy, ayeuna rek dibeulikeun sawah di lembur. bener nya ajengan google mah sagala bisa. Ah engke mah mun aya perlu teh moal kasaha-saha tumanya cukup we ka ajengan google. Langkung paos ti Mama Ajengan Anu geuning nya...ha..ha..ha..ke nya uang dengarna mah mun saya ka Bandung deui. Nhn"
Cenah harita sabada ti Mama Ajengan Anu teh ki sobat langsung silaturahmi ka Ajengan Google. Ti dinya meunang informasi broker properti nu sanggup mangjualkeun imahna kalayan harga nu hade. Nya syukur atuh ari geus hasil mah. Urusan uang dengar mah lah...teu kudu...teu kudu lila-lila.
Aya deui tah pananyaan teh Ajengan Google, sagala rupi pasualan anjeuna mah langkung paos. Cag Ah!
