"Minggir......minggir......"
Geger senalika gawe cingake kabeh sing neng pendapa. Ndapaha koh pancen ana wong anyar katon. Sing teka jebule megin Pak Dulkamid, tukang parkir neng Puraketa. Egin bareng se-RT karo Nini Suminem lan Nini Giyem, malah umahe ya mung keletan pekarangan. Senajan mung tukang parkir uripe katon kecukupan, umahe baen wis keramikan. Terase ya janggutan tur nganggo kuku macan pisan. Umahe sih ora patiya gedhe, ning kena darani ya gedhongan.
Tekane Pak Dulkamid katon kethurak-thurak, bebasan ringet mariwe-riwe, napas rebut rucun. Wong-wong sing agi pada ngrubung tepung gelang dewiyak, sengaja neseg kepengin maju arep matur karo Pak Lurah.
"Nuwun sewu, Pak Lurah. Mangke riyin. Kepareng kula ndherek matur sekedhap," gagianan baen Pak Dulkamid matur bareng wis neng ngarep. Rompine sing semu abang jambon katon ngegla ngalela jejeran karo wong-wong kabeh sing akeh-akehe mung pada slendhokan sarung utawa jarit.
Wong-wong pada nylinguk aring lurahe. Ngenteni. Sing dadi lurah mbatin, "Ana apa maning kiyeh...."
"Ana apa, Mid? Aja ngaget-ngageti. Kiye agi ana plekara sing kudu deputusna. Angger arep matur apa-apa ya mengko sebubare plekara kiye rampung."
"Nggih, Pak Lurah. Nuwun sewu. Niki malah kula ajenge lapur masalah sing kadose wonten hubungane kalih prekawis punika."
"Kepriwe? Ko arep lapuran masalah sing ana hubungane karo plekara kiye? Apa maning kuwe? Ko aja nambahi masalah. Kiye wis wengi."
"Mboten, Pak Lurah. Kula mboten ajeng nambahi masalah. Tapi niki pancen wonten hubungane kali prekawis punika."
"Sasah busah, apa maning kuwe. Ya wis..gagian aturna lapuranmu. Aja kesuwen."
"Nggih. Kados niki, Pak Lurah. Kula niki tembeke mawon wangsul saking Puraketa. Wong seniki taksih suasana lebaran dados nggih taksih rame sanget teng kota. Dalan-dalan sami kebek neng sepedha motor kaliyan mobil-mobil plat B. Parkiran teng pundi-pundi sami kebek. Dados kula nggih mboten saged wangsul radi sonten kados biasanipun. Nggih lumayan lah niki ngodene. Kula wangsul mawon niku parkiran jan taksih kebek. Dongen tah nggih duwit niku, tapi kula mpun kesel dados nggih wangsul. Parkiran kula titipaken dateng kanca kula. Dugi nggriya nggih sampun jam sementen. Lah..."
