Si Manut, Cah Weton Kemis Pahing sing Keminter (2)

[caption caption="Ilustrasi (Kaskus)"][/caption]

 

“Koe lahir dhino opo Nut?” takon isuk-isuk jik rembes tas tangi turu.

“Dhino Kemis Ndol, Kemis Pahing. Ngopo Ndol kok tumben koe tekon dino kelairanku?” jawab Manut.

“Rak popo Nut. Primbon mu apik ogh, rak pati elek banget lah,” jareku nglipur karo pringas-pringis.

Lek manut karo primbon njowo, arek sing lahir weton Kemis Pahing kuwi bocahe sifate kareppe dewe, kaku, keminter lan ngeyel. Pokok e kuaku tenan.

Saking ngeyelle, sak ngertiku soko ceritone Manut, meh bendhino Manut tukaran karo mbakyu ne sing jennenge Markonah. Rumongso lek ditresnani ibune luwih soko mbakyu ne, Manut dadhi sering sak kareppe dhewe.

---

Masio ngunu, ngeyelan lan meggeli, Markonah truesno tenan karo adine sing methisil kuwi.

“Masio kowe ngeyellan Nut, lek menurut neton mu Kemis Pahing kuwi, koe ki yo rak pati elek-elek nemen. Maksutku, koe ndue sifat sing apik.”

“Moso’ Ndul?” Manut bali takon karo raine sing ketoro abang seneng-seneng isin.

Lek jarene mbah kakung ku, bocah sing weton lahire Kemis Pahing kuwi bocahe tekatte gedhe, semangate dhuwur, tresno sak jerrone ati nyang dhulur-dhulurre (masio ngeyellan), lan seneng nulung kancane.

Aku dadhi kelingan laptoppe Manut sing rusak mergo disilehke nang kancane. Bali-bali laptoppe rusak. Rak diijoli duet nggo ndandanni, opo meneh diijoli genti.

Sakjanne manut yo pueggel. Wes disilihi tapi malah dirusakne. Masio ngunu, sak peggel-peggele manut nyang kancane kuwi, Manut jek rak tego arep njaluk genti duit barang satus ewu mung nggo ngila’i saithik roso peggelle.

“Aku rak tego Ndol arep njaluk. Rak tego tapi yo isin. Mosok aku kudhu nuntut koncoku dhewe?” jare Manut karo nglamutti permen jahe.

Sek Nut…sek Nut…sek Nut. Aku opo nduwe utang karo koe Nut? Yen utang ku durung tak bayar, enteni kiriman soko ebbes ku ulan ngarep yo Nut… hehe (jareku sambi mikir alon-alon rumongso ra penak karo Manut sing welas atine)

 

Sak durunge:

Si Manut, Tibo Keplayu-playu (1)