Puisi | Dialog di Pematang Sawah

Di tanah ini dedaunan mengering

Batu-batu kecil 

Dan tumpukan santiran sumbang

.

Sebuah hamparan ilalang

Tersorot oleh sepasang mata

Berwujud api lilin

.

Merengus-rengus paras malam

Berselendang emas

Rerupa sejumput bunga tebu

.

Di tanah ini akal surut

Langkah-langkah berawan

Dan tumpukan lamunan kekal

.

Seluas batas rindu

Berjuntai menimang akal

Beradu, perihal air beriak

.

Dedaunan jati berjejer kering

Menari... merangkul langit 

Setiap matanya penuh sahaja