"Dudu kuwi sing tak karepe!" Ki Waskita gumuyu sinambi sirahe gedheg-gedheg. "Kowe kudu ngerti, Pradapa! Menawa Jokasma kuwi mung dadi srana anggone Nyi Blorong nagih janji karo Jalidu. Ing perjanjen, Jalidu kang wus kasinungan raja brana kuwi ora tau aweh sajen marang Nyi Blorong.
Mula saka iku, Jalidu kudu tumekaning pati rikala ngibing karo Ni Dredah kang uripe wus dhedhepe marang panguwasane danyang Segara Kidul kuwi."
Krungu marang apa kang dikandhake Ki Waskita, Pradapa tan bisa kumecap. Nanging ora gantalan wektu, Pradapa alok sora. Rikala sakloron mripate weruh ula sapupu gedhene metu saka kuburan. Sawetara Ki Waskita kang mangerteni ula kang banjur musna kaya kasapu maruta kuwi mung mesem. Tanpa tembung-tembung wigati kang kumecap saka lathi.
***
CRITA ing dhuwur, critane Eyang Pradapa kang wus mulih ing alam kelanggengan duk rikala patangpuluh taun kepungkur. Crita iki dak babar sawuse saben Malem Jemuah Kliwon ana kedadeyan kang nganeh-anehi. Wong-wong Desa Pagerayu padha krungu swara gamelan tayub kang ngelingake marang Ni Dredah lan Jalidu. Ula kembar kang miturut kabar saka bakul sinambi wara wus dadi balane Nyi Blorong ing kisike Segara Kidul.
[Sri Wintala Achmad]
