Waktu SMA

Saiki, aku arep ngandikaaken wacana sing sampeyan lebokno kanggo. Ing liburan sekolah ing taun anyar, aku karo teman-temanku duwe rencana liburan kang luwih banyak. Ing posisi iku, aku durung ana pacare lan sampeyan taksih ora bisa ngomong nganggo ati karna habis putus, atiku durung ana pikiran bab wong. Nanging, wis ana wong sing mengobrol nggawe aku kanggo mendekati aku, nanging aku tetep ora perduli amarga aku taksih ora siap. Nalika iku, aku mikir yen aku terus kaya iki, bakal bedahe aku. Tapi, nganti waktu lali, aku bisa pelan-pelan nyenengake ati lan bisa suka karo ndeleng temen-temen sekelas. Nalika liburan iku, kita rencana ngandhut liburan menyang "bedengan".

Sampun, kita ngandhut menyang "bedengan". Saat kita saged kumpul kanggo mlaku menyang "bedengan", tiba-tiba aku ndapat pesen sing langsung (DM) saka kakak kelas sing ora aku kenal lan biasane aku trep takut kanthi golongan saka wong-wong iku nuduh aku. Aku kaget lan resik, kok ana apa sing ngarep ngirim pesen langsung maring aku. Aku tanggap pesen iku, nanging akeh nek mbiyen nampa aku ning menyang "bedengan". Ing tengah perjalanan menyang "bedengan", aku coba nganggep pesen saka kakak kelas iku lan aku trep bener nanya bab nomer adik kelas aku. Saat iku, aku tenang, kanthi pikirane, aku mikir ana apa sing akeh, nanging iku gak.

Terus, aku mung nyatake nomer adik kelasku, nanging ternyata obrolan kita ora bakal tangguh. Aku mikir, pundi-pundi iku aku arep siap kanggo sinau marang lanang. Lan aku terus ngomong karo kakak kelas iku.

Nganti awal taun, kita tetep ngomong, lan aku ora duwe perasaan kanggo kakak kelas iki. Nanging, kita tetep ngomong. Aku terus cari tau bab kakak iki, apa sing sebenar-e. Saiki aku ngerti ana saben sakawan, ana kakak kelas sing ora seneng aku ndeketake kang kakak iki. Sing nyiptakake supaya aku ora ngerti karo kakak iki. Aku wis curiga banget lan aku langsung nanya menyang kakak sing deketi aku "Kak, yen sampeyan tetep durung bisa move on, ora usah mendekat menyang aku." Nanging, kakak iku tetep pengen mendekati aku. Ya wes, aku pikir, ya wes, aku tanggung ae.

Seteleh nglalui akeh masalah lan perang-perangan, aku lan kakak iki tetep bisa bareng. Sekarang, aku ngerti yen kakak iki bener-bener pengin mendekati aku lan bener-bener seneng karo aku. Nanging, aku ora ditembak. Saat iku, nganti tiga wulan hubungan tanpa status, akhire aku ditembak kakak iki sawise upacara raya. Aku seneng banget menyang sakewan iki lan saiki, aku lan kakak iki tetep bersama meskipun sering adu argumen.