Kang Pudji : Kang Djo, dudu aku sing ngomong ! Pak Jokowi kae lho,nang Tipi. Aku pas nonton. Tapi Kang, daripada Pak Prabowo gawe visi misi uakehhe ngono, marai sirahku mumet le maca.
Kang Pardjo : Yo salahmu dhewe Dji, dadi mumet. Mbok ben, wong awak-e dhewe janne yo podho rak mudhenge. Kareppe ki kepriye Tim Suksesse Pak Prabowo lan Pak Jokowi iku. Saben dina mung perang teruuuus…koyok banyu lan lenga. Nek sijine meneng, sijine nembak. Sijine mbales, sijine malah ndadi.
Kang Pudji : Iyo…yo…Kang. Opo ana untunge kanggo dhewe yo ? Saben dina yo sikil gupak tlethong, rai tambah ireng, geger samsaya bungkuk lan  manganne yo podho wingi mung sega thiwul lan gereh teri.
Kang Pardjo :Mulane to….Wis, ayo mulih. Iki wis maghrib. Dienteni putu, anak lan bojo jhe. Sesuk kerja maneh, pindhah ning sebrang kali sisih kulon kana. Nggon kebonanne Mbah Lurah….
Kang Pudji : Iyo, yo…. Yok, mulih. Awakku wis kemringet, weteng kroncongan ngene kok. Nanging Kang, jan-janne awakmu ki arep milih sapa to ?
Kang Pardjo : Pak JOKOWI !
Kang Pudji : Aku milih, Pak PRABOWO !
Huahahahahaaa….huahahahahaaaa…huaahahahahaaa…..