Bogor LBH HIDAYAH. Islam merhatikeun rupa-rupa pasualan di kalangan umatna, kaasup perkara waris anu bisa ngabalukarkeun pasea. Ku sabab kitu, aya elmu husus anu ngabahas ngeunaan warisan, anu katelah faraidh.
Dina buku Ringkesan Fiqih Lengkep II karya Syaikh Shalih bin Fauzan al-Fauzan, asal kecap 'faraidh' nyaeta 'fardh' hartina ukuran. Jadi 'faraidh' nyaeta bagian-bagian anu bisa diukur nurutkeun syariat pikeun nu boga.
Pikeun ngahartikeun lmu faraidh sorangan, nya ta lmu ngabagi harta pusaka luyu jeung aturan fiqih, ku cara nyaho itungan nepikeun babagian ka nu narima (ahli waris).
Kecap 'faraidh' dicutat tina kitab Memahami Ilmu Faraidh karya H. A. Kadir, hartina 'mafudhah', hartina bagian-bagian anu geus ditangtukeun kadarna. Samentara ta, nurutkeun istilah, 'faraidh' nyata istilah pikeun bagian anu ditangtukeun ku hukum Syariah pikeun ahli waris.
Jadi lmu faraidh nyata lmu anu patali jeung pembagian pusaka, pangaweruh ngeunaan cara itungan anu bisa ngalengkepan pembagian pusaka jeung pangaweruh ngeunaan bagian-bagian pusaka anu pantes pikeun tiap jalma anu ngabogaan hak.
Salian ti ta, lmu faraidh og biasa disebut lmu waris. Harti kecap 'mawaris' th langgeng, atawa mindahkeun hiji hal ti hiji jalma ka jalma sjn. Hal anu ngalir di dieu henteu ngan hartosna kabeungharan, tapi og pangaweruh, kamulyaan jeung hal non-material lianna.
Posisi Elmu Faraidh dina Islam
Faraidh nempatan kadudukan anu mulya, anu disebat satengahna tina sagala elmu dina Islam, Buku Ringkasan Fiqih Lengkap II. Hal ieu dumasar kana hadits Nabi SAW anu diriwayatkeun ku Abu Hurairah:
Gusti ngaberkahan anjeun
Hartosna : "Diajar elmu pusaka jeung ajarkeunnana sabab elmu pusaka teh satengah tina elmu. Elmu (warisan) nyaeta elmu anu gampang dipopohokeun jeung pangheulana dicabut ti umat Kami". (HR Ibnu Majah)
