Malam Penuh Kerinduan

Kepada waktu yang selalu ku tunggu

Kepada angin yang tak ada hentinya berhembus

Kepada hati yang terus saja menahan rindu

Juga padamu sang penghuni setiap doaku

Di luar, gerimis hampir saja reda

Angin perlahan maniupkan bau 

Rintik air seperti batang-batang jarum berjatuhan

Melekat di celah kabut, lalu mengkristal

Sebait puisi aku tulis dalam malam,

Dalam mengingatmu,

Dalam rindu yang terlalu berat di sandang dalam kalbu