Ombake nyoso gede, Koyoh roso kangenku karo seliramu, Nanging kowe tetep ora ono kabar
Amergo urep iku koyok banyu mlaku, manut karo dalane kali
Gusti boten sare Antep karepe ati, mesti ana dalane
Wengi iku wayahe istirahat. Nanging kadang melek wengi iku marai betah
