Aku didhawuhi bendaraku nyolong ana salah sijine omah ning dalan Kaliurang. Jarene omah iku nyimpen duit lan emas. Pancen bener! Nalika aku tekan mburi omahe, ambu duit lan emas nyegrak ning irungku sing gawe nafsuku sansaya mumbul.
"Woy! Aku dhisik sing tekan kene!"
Aku krungu bengokan saka kadohan. Swara iku keprungu saka wit pelem ning cerak pager. Jebulna ana tuyul kathok ireng sing misuhi aku. Mripate menciring abang nginceng banda njero omah. Dheweke nggawa buntelan sing kayane kanggo wadah emas lan duit.
"Aku dhisik sing tekan kene. Anggonku nginceng omah iki wis kawit telung dina kepungkur. Kowe aja ndhisiki aku. Bendaraku bakal menehi tumbal menungsa menawa aku bisa nembus omah iku!" Tuyul Kathok Ireng iku ngatonake untu lan kukune sing kaya graji.
Senajan ujud tuyul ananging aku bisa mangerteni yen tuyul iki udu tuyul biasa. Tuyul iki sajake wis bisa diarani raja tuyul sing bisa ngolehake banda akeh marang bendarane. Dheweke uga bisa ganti ujud dadi pocong utawa sundel bolong, nanging panggah katon sirahe gundul. Apa ya ana pocong utawa sundel bolong kok gundul. Aneh!
"Huh cemen! Mosok nginceng telung dina ora bisa nembus. Kowe iku sing kethul," aku ngece Tuyul Kathok Ireng sing mliriki omah iku. " Iki udu perkara sapa sing dhisik tekan kene, nanging sapa sing bisa nembus omah iku lan njupuk bandane," ujarku.
"Kowe ngece aku telung dina ora bisa nembus. Deloken kae wis setahun punjul mung bisane nyawang omah iku thok!" Tuyul bisa nuduhake tuyul liyane sing warnane kuning. Jarene tuyul iku wis bola-bali mara rene ananging ora tau kasil apa-apa. Dina iki dadi dina pungkasan dheweke mara ning omah iki amarga bendarane akon golek omah liyane wae.
"Omah iki akeh sing nginceng. Ora mung kowe utawa aku sing pengin nyolong. Menawa kowe bisa nyolong iku wae ana sing tetep njaluk bagian colonganmu. Kae galo!" Tuyul Kathok Ireng nudingi kalong wewe sing gondal-gandul ning wit gori. Kawit mau ana swara sinden jebul ana kalong wewe.
"Halo Buto Ijo!!!! Sisuk yen kowe bisa nyolong omah iku, aku njaluk emase lho." Kalong wewe iku ngguyu kemayu. Mending-mending kuntilanak cerak omah sing resik lan wangi. Lha kalong wewe iku rada wagu. Sajake udu lanang udu wadon. Awake pawakan lanang nanging lagehane kemayu.
"Kowe kalong wewe banci pa?" pitakonku. Tuyul Kathok Ireng iku mlirik banjur narik tanganku. "Aja gawe kae nesu. Mengko kancane mara kabeh gawe anggone kene arep nyolong ora sida."
