Wiwitan mangsa rendheng, utawa pungkasane mangsaketiga biasane dibarengi karogogroging gegodhongan tuwa lan gumanti crubusan enom sing seger. Kejaba iku, akeh-akehe wit-witan ora ana wohe sing bisa dipangan. Upama isih ana saperangan akeh-akehe wis garing, utawamalah bosok. Kahanan kang mengkono kuwi, mesthi wae agawe susahe saperangan kewan kang panganane woh-wohan. Kethek klebu kewang kang rumangsa susah, jalaran mider tekan ngendi-endi, saben wit-witan dipenek, nangin dheweke ora nate nemokake pangan.
