Wonten ing salah satunggaling naskah naskah kuno ingkang kagunganipun pamarentah Desa Sukaurip nalika taun 1841, nalika desa punika mardika saking Kecamatan Sukahurip, Karesidenan Cirebon, kacathet wonten uleman saking Kuwu Karanganyar Dermayu ingkang asmanipun Nyai Aminah, ingkang sakmenika wonten ing Desa Karanganyar Ilir. Kecamatan Pasekan, Kabupaten Indramayu, marang Kuwu Sekorip nalika arep nyunatan putrane tanggal 17 Mulud 1841 kanthi hiburan seni Tayuban.
Adhedhasar crita rakyat pribumi Tanah Pusaka Sukahurip, tari tayuban mujudake kesenian kang digunakake minangka piranti para pejuang kamardikan wiwit pungkasan abad kaping 18 nganti seprapat abad kaping 19 kang manggon ing kene, kayata Eyang Tubagus. Rangin, Tubagus Serit, Tubagus Kandar lan Tubagus Sya'roni sing dadi anak putu pendiri Kasultanan Kanoman Dermayu, jenenge Eyang Wiralodra utawa Syaikh Nuruddin Zainal Abidin utawa Pangeran Ratnawijaya Suryadikusumah nalika golek informasi babagan rencana nglakokake kebijakan pemerintah Hindia Belanda. wilayah Karesidenan Cirebon lan sekitare.
Tari Tayub utawa acara Tayuban yaiku kesenian Jawa Tengah sing ngandhut unsur kaendahan lan keselarasan gerak. Tari iki padha karo tari Jaipong saka Jawa Barat. , lan Tari Lariangi, saka Kaledupa, Sulawesi Tenggara. Unsur kaendahan menika dipunlajengaken kaliyan kaprigelan penari anggenipun nindakaken tari ingkang dipungelar. Tari Tayub mirip dengan tari Gambyong yang lebih populer dari Jawa Tengah.
Beksan iki biasane dianakake ing acara pernikahan, khitanan lan acara gedhe kayata dina kamardikan Republik Indonesia. Pahargyan kamenangan ing pemilihan kepala desa, uga acara bersih desa. Anggota sing melu ing seni iki kalebu sinden, penata gamelan lan penari, utamane wanita. Penari tayub saged tampil piyambak-piyambak utawi sesarengan, limrahipun penyelenggara acara (lanang). Acara menika dipunwontenaken ing tengah wengi antawisipun jam 9.00-03.00. Penari tayub luwih dikenal kanthi sebutan ledhek inisiat.
