Katamu, 'Kau, adalah penguasa, Â dalam deretan orang-orang, berpakaian putih hitam. Â Kau mendongak, menatap acuh nan remeh pada mereka, Â seakan-akan, Kau paling hebat, di antara mereka.'
Katamu, 'Kau, adalah seorang pemuda dengan berjuta keahlian. Â Melangkah angkuh, memasuki gedung-gedung pencakar langit- ditemani ego setinggi langit.'
Ha-ha-ha
(Tawaku saja, tak cukup tuk-Â menertawakan semua tingkah konyolmu itu.)Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â