"Wis! Njenengan kuwi rasah mara menyang omahku maneh, Mas," bengokku marang Mas Gendru utawa Andrew sing kawit surup nunggoni ana sanding wit sukun. Dheweke njaluk ketemu lan ajak rembugan ngenani kedadean wingine sore. Mestine dheweke wedi menawa aku cemburu apa kepiye. Ah embuh aku ora arep nggagas! Mas Andrew wis okeh anggone gawaku kuciwa lan mangan ati.
KEMBALI KE ARTIKEL
