Tradhisi Apitan njupuk jeneng saka jeneng sasi iki, yaiku Apit. Tradhisi Apitan uga lumrah diarani resik desa. Tradhisi iki dianggep diwiwiti nalika nyebarake ajaran Islam ing Tanah Jawa dening para Wali Songo watara 500 taun kepungkur. Tradhisi iki nggabungake lan ngowahi tradhisi Hindu sing wis ana lan dicampur karo unsur Islam. Tradhisi Apitan utawa sedhekah bumi nduweni teges minangka wujud rasa syukur masyarakat marang nikmat kang wis diparingake dening Gusti Kang Maha Kuwasa. Kanthi makna filosofis manungsa diciptakake saka lemah, yaiku unsur bumi, banjur urip ing bumi lan ngonsumsi lan nggunakke kabeh sing diasilake bumi, ing tembe manungsa bakal mati lan bali menyang bumi.
Tumrape wong Jawa, tradhisi Apitan kerep uga diarani sedekah bumi. Iki wis umum banget amarga ritual iki ditindakake saben taun, tepate ing sasi Apit ing kalender aboge, utawa pas karo wulan Dzulqo'dah ing kalender Hijriyah.
Arak-arakan anggenipun ngleksanakaken tradhisi Apitan dipunwiwiti kanthi pambuka, sambutan, sembahyang Apitan ingkang dipunwiwiti kanthi takbir tiga, dipunlajengaken waosan ayat-ayat suci, shalawat nabi, tahlil, saha donga sesarengan ingkang dipunbimbing para pemuka agama. Salajengipun dipunlajengaken adicara dhahar sesarengan, pagelaran wayang lan seni, lan panutup.
Tradhisi Apitan uga menehi tuladha marang generasi mudha supaya bisa ndadekake tradhisi Apitan dadi warisan budaya leluhur bangsa Indonesia kang kudu terus dilestarekake lan dilestarekake.Apitan mujudake wujud upacara sedekah bumi kang ditindakake kanthi ancas kanggo ngramekake panen pari kang dianggep berkah lan nugraha saka Kang Maha Kuwasa.
