Bening

Langkahku semrawut, carut-marut, tak tentu arah, kalut. Depan aku tersungkur, dan terjengkang bila kumundur. Terhempas kencang, kala menyamping. Tiada arah yang kutuju, semua pintu seolah beku. Tak berbentuk, tiada berlekuk. Tak berona, tiada berwarna. Terisak dalam kesendirian, hening di tengah riuh keramaian. Terpaku tanpa ada yang dituju. Menempatkanku pada tapal nyaris keputusasaan.