Ing sawijining sore sing cerah, warga desa padha nyawisake piranti mancing kanggo nglampahi wektu luang. Dheweke wis biasa mancing ing kali sing adhem, ning sawetara wong ora ngerti yen ana sawijining tragedi sing bakal kedadeyan.
Budi, sawijining pemuda sing seneng banget mancing, melu karo kanca-kancane ing kali. Dheweke nyiapake umpan pancing sing paling apik, ngarep-arep bisa entuk iwak gede. Nanging, nalika Budi mlebu ing tengah kali, dheweke ora nyadar yen arus banyu wiwit saya kuwat. Arus sing kuat nggawe dheweke kesulitan kanggo njaga keseimbangan. Sakwisé sawetara menit, Budi tiba-tiba kesrimpet lan kebawa arus.
Kanca-kancane sing ndeleng langsung kaget lan nyoba nulungi, nanging arus banyu sing kuwat ora menehi kesempatan. Dheweke kanthi cepet ngluncurake tali lan pancing kanggo nyoba njaga supaya Budi bisa metu saka banyu. Sayangé, amargi arus sing kenceng lan kahanan sing ora njupuk wektu, Budi kesrimpet nganti entuk bantuan. Dheweke ketarik nganti pungkasan lan ora bisa dislametake.
Warga desa padha kaget lan sedhih amarga tragedi iki. Budi sing biyen dadi wong sing paling ceria saiki wis ora ana maneh. Tragedi mancing iki dadi pelajaran sing ora bakal lali kanggo kabeh wong, supaya senajan olahraga mancing iku nyenengake, kudu ngati-ati lan ngerti potensi bebaya sing bisa kedadeyan.
Saiki, warga desa luwih waspada nalika mancing, ora mung ngenalake teknik mancing sing bener, nanging uga nggatekake kahanan alam lan ngajari generasi muda supaya luwih ngerti babagan risiko lan safety. Tragedi iki dadi tanda yen kadang-kadang kegiatan sing paling sederhana bisa dadi ancaman yen ora njaga ati-ati.
