Bojone Kaswad wis bali. Sewise Kaswad derewangi nrabas udan njujug marani aring wetan kali lan matur akeh tur suwe neng ngarepe mertuwa keloron, let rong dina sewise Kaswad kaget ning ya bungah sekeliwat. Jam pitu esuk nembeke tangi turu, Kaswad nemu kopi jejeran karo mendowan dages sepiring neng ndhuwur meja sanding kamare. Neng mburi kae kaya keprungu wong agi ceas-ceos gorengi. "Hmmm..sukur", Kaswad mbatin. Genah bojone wis luluh sewot jengkele. Rokok sing gari seler gagian baen desumed, kayane nikmat banget.
Kaswad pancen kaget awit dina semana bojone babar siman ora gelem nemoni apamaning ngrungokena omonge. Malah nalikane Kaswad ndengkul matur njaluk pangampura neng ngarepe mertuwane, sekang njero bojone nyuwara sengak njaluk depegat. Dheg! Kaswad trataban atine, wedi mbok bapane mertuwa uga wis ora kepengin duwe mantu deweke. Mulane gagian baen Kaswad matur akeh-akeh ngarih-arih bapane mertuwa supaya melu ngrewangi kon kira bojone gelem aweh pangampura. Kaswad ndhadhani keluputane lan wani janji sumpah ora arep mindho ping telu mbaleni lakon sing wis keliwat. Kaswad kepengin bojone gelem bali, mbatiri Kaswad maning kaya wingi uni. Kaswad matur neng dunya kiye ora ana loro telu, kejaba bojone wanita sing ditresnani. Kabeh keluputane kuwe mung merga kalimput dening godhane wong lanang. Nalikane pamitan, Kaswad masrahna sekabehane aring mertuwane awit Kaswad ngreti, sing marakena ganu mertuwane nyekolihena anake wadon debojo dening Kaswad kuwe ya ora liya mung merga bojone kuwe pancen seneng tresna sekeliwat karo Kaswad. Dadi angger pancen egin tresna mesthi gelem mangampura, angger ora mangampura brarti wis ora tresna.
Bungahe Kaswad pancen sekeliwat. Sewengi ledheg ngrasa sepi langka sing dekeloni, Kaswad sing ora teyeng merem laten andon ngrungokena wayang neng radio. Dasar dalange Ki Sugino Siswocarito, lakone Petruk Gugat, wis..Kaswad malah melu nlangsani nasibe si Petruk sing ketundung lunga. Ora maido Kaswad sing tangine kawanen njuran ora krungu bojone mbukak lawang bali esuk uput-uput. Bungahe Kaswad dudu merga tangi nemu kopi, ningen bojone wis gelem bali. "Brarti megin tresna aring inyong", atine Kaswad ibing-ibingan. Kaswad unjal ambekan, landung pisan, bombong. "Orap tek baleni. Cukup sepisan baen" kaya kuwe batine janji sambi nyomot gorengan dages.
Dadi esuk kuwe Kaswad kaget tur bungah sekeliwat. Merga bungahe, gagian baen Kaswad aring pedangan nemoni bojone. "Nyong arep metu sedhela, ora suwe. Ngko labas aring wetan kali. Paling ya ora nganti jam sepuluh inyong wis bali." Sengaja Kaswad ora takon liyane nggo basa-basi, ujar-ujare tolih kon supaya ora krasa tes ana apa-apa.
"Ap ming ngendi janen, adus disit tolih" Bojone semaur karo ngulungna anduk.
"Lah ap nggone Mas Widi kae sing nembe bali sekang Batam"
"Ap ngapa sih? Arep njaluk melu aring Batam apa kepriwe? Ya nganah..LOSSSSSSS...inyong tah ap bali ngetan maning!" Bojone mbalangna soled, peraupane peteng mbesengut.
"Ora. Oraaaaaaaa.. Anu arep ana perlu semending. Sapa sing arep aring Batam. Wong lulusan SMP sih jegos ngapah. Ora, tenang baen. Sedhela ikih, mengko tolih inyong bali"
"Temanan orap aring Batam? Inyong wis mangampura rika, tapinen rikane ya mawia kakehan reka. Kaderan inyong trima ikih urip apa anane. Ya nganah, aja kesuwen. Kuwe arep ming wetan kali ap ngapa?"
"Lah ya orap ngapa-pa lah. Ya mung kepengin ketemu karo bapane"
***
