ANOMANE MATALI
Cerkak Banyumasan dening Ki Ali JN
Wetengane Sini wis mapag pitu. Kegawa bombonge wong agep duwe anak, peraupane Sini dadi katon mencorong nambahi ayune. Mbari ora bosen ngulati bojone, wengi kuwe Matali ngomongna karepe. Ngadegna umah limang taun kepungkur, merga ketungkul pahal mikirna butuh, banon umahe urung kober depajangi gambar apa-apaha. Sekiye mbareng pahale wis nemu dalan lan derasa temata, Matali kepengin masang lukisan wayang. Pancen Matali banget sengseme aring kesenian wayang.
“Apa dhuwite ana temenan sih, Pak?” Sini katon bodhone, genah kepengin tuku tolih nden anu ana dhuwite.
“Ya ora ketang semendhing wingi ana bathine tuku pari. Nanen ngko tukune ya sing ora patiya kegedhen. Sing penting wangun nggo pajangan.”
“Wayang apa sih, Pak?”
“Anoman.”
“Heh? Anoman? Ujarku lah Pendhawa Lima apa Wisanggeni kaya senengane rika. Ora kesliru sih, Pak?”
“Kesliru priwe, sih. Ya ora, lah.”
