Jauh tina hiruk pikuk kahirupan kota, tepatna di Désa Pasir Angin, Kacamatan Darangdan, Kabupatén Purwakarta, aya hiji tradisi budaya masarakat anu unik. Disebutkeun yén produk seni ieu ngan ukur dilakukeun ku masarakat lokal salaku bagian tina ritual nyuhunkeun hujan dina usum halodo sapertos ayeuna.
Nyaeta Domyak, nu meureun can loba nu nyaho mangrupa produk seni has anu legendaris di Kabupaten Purwakarta. Satemenna, jaman harita, kasenian has Purwakarta siga nu dipipingpin. Teu anéh mun loba nu teu nyaho naon éta kasenian Domyak jeung kumaha rupana. Nurutkeun carita ti warga satempat, Domyak mangrupa hasil kasenian anu diwariskeun sacara turun-temurun di wewengkon éta. Tapi, ayeuna ayana kaancam punah.
Émut, moal aya generasi ka hareup anu hoyong ngamumulé ieu kasenian karuhun. Sawatara waktu ka tukang, salah saurang pegiat seni Domyak di Kampung Yosi Agustiawan, nyebutkeun, kasenian Domyak kaancam punah lamun teu aya panerusna. Leuwih ti éta, ayeuna aktivis bisa diitung dina ramo hiji leungeun. Kanyataanna, ngan saeutik nu bisa maénkeun alat artistik ieu. Baca ogé: Ngaliwatan Festival Langlayangan, Purwakarta Ngageuingkeun Kamashur Produk Olahan Awi “Malah harita didominasi ku sepuh jeung sepuh,” ceuk Yosi ka wartawan. Yosi ogé ngajelaskeun silsilah ngaran kasenian tradisional Domyak.
Nama : Umar zein and hamzah
Tugas : B sunda
