Sadranan asale saka bebrayan antarane budaya Jawa lan Islam. Tradhisi iki raket banget karo perayaan Idul Fitri utawa Idul Fitri. Ing sawetara tlatah Jawa, sadranan uga ana gegayutane karo tradhisi slametan, yaiku upacara syukuran kang ditindakake dening kulawarga kang nembe rampung pasa.
Sadranan nduweni teges kang jero sajrone kabudayan Jawa. Secara harfiah, "Sadranan" tegese "mbagi panganan". Tradhisi iki kalebu mangan bareng karo tangga teparo, kulawarga lan kanca-kanca minangka wujud rasa hormat, rukun lan seduluran. Sadranan uga mulangake nilai-nilai sosial, kayata persatuan, gotong royong lan gotong royong.
Tradhisi Sadranan biasane ditindakake sawetara dina sadurunge liburan Idul Fitri. Ing dina iki, wong-wong padha dolan menyang omah lan nggawa panganan tradisional sing wis disiapake. Panganan kasebut banjur dipangan bebarengan ing swasana kebersamaan sing anget.
Kejaba mangan bareng, Sadranan uga nganakake kegiyatan kayata ndedonga bareng, omong-omongan lan ngaturake sugeng Idul Fitri. Biasane tradhisi Sadranan ditindakake wiwit saka omah tangga teparo, banjur nyebar menyang kulawarga lan kanca-kanca sing luwih adoh. Tradhisi iki nggambarake semangat gotong royong lan njaga hubungan apik antarane manungsa.
Tradhisi Sadranan mujudake warisan budaya kang aji saka Jawa. Saliyane nduweni makna sing jero, tradhisi iki uga nguatake hubungan sosial lan solidaritas antarane masyarakat. Sadranan minangka momen sing ditunggu-tunggu saben taun, ing ngendi wong bisa ketemu saben liyane, nuduhake rasa seneng, lan nguatake tali persaudaraan.
Tradhisi Sadranan mujudake tuladha kang endah tumraping manungsa bisa urip rukun lan nyengkuyung ing keragaman budayane. Muga-muga tradhisi iki tetep lestari lan terus diwarisake marang generasi sabanjure, saengga nilai-nilai persatuan lan kebersamaan bisa terus berkembang lan dilestarekake ing saben dinane.
