Seperti Inikah Cinta Sejati?

Pada suatu masa di penghujung hari

Kala mentari perlahan bergulir ke ufuk barat

Selaksa awan berarak arungi biru langit pancaroba

Melintas taman bertemu pandang dengan rumpun kamboja  

Entah bagaimana memahami bilamana mereka saling bertegur sapa

Ketika awan putih sejenak berdiam rumpun kamboja sampaikan dukanya

"Duhai kawan lihat tubuh kering kami merana menantikan air kehidupan!"

Seolah terbius mantra cinta, selaksa awan pun pasrahkan diri pada angin

Dalam desir sang angin menunjukkan restu bagi sebuah pengorbanan

Penuh daya ia terbangkan awan-awan penuh butiran air ke atmosfer