Aku pulang ke rumah setelah sekian lama. Rumah tempat ku dilahirkan dan dibesarkan. Tapi hatiku serasa tak ikut pulang. Tak mampu mereguk manisnya kenangan indah masa kanak-kanak. Dingin walau dalam hangatnya pelukan.
Ada yang hilang, sesuatu yang sangat besar tapi tak tampak. Sampai sekarang hati masih bertanya-tanya apa sesuatu itu. Entah, bagian yang kosong itu tak terdefinisikan. Kosong mataku, kosong senyumku, kosong pula tawaku.
Hampa, hening, gravitasi rumahku nol.
Follow Instagram @kompasianacom juga Tiktok @kompasiana biar nggak ketinggalan event seru komunitas dan tips dapat cuan dari Kompasiana
Baca juga cerita inspiratif langsung dari smartphone kamu dengan bergabung di WhatsApp Channel Kompasiana di SINI