[caption caption="Clara wordpress"][/caption]
Pada sebuah kota cinta
Di pukul sebelas pagi
Di ujung pukul enam petang
Clara menanti kekasihnya
Kekasih didamba tak tiba-tiba
Rintih hatilah Clara!
Pada tanya yang mendonga
Mengapa kekasihnya tak datang-datang
Hampalah jiwa Clara...Ia pulang!
Menangislah ia
Cintanya dilara-larakan
Oleh kekasihnya itu
...........
Esok hari
Waktu kian kasiblah
Pupus harap berjumpa
Pada kekasih di istana hatinya
Di pukul sebelas pagi
Kekasih Clara menanti
Di tepi jalan rindu
Di luruh waktu
Pada kekasih menanti-nanti
Clara tiba di tepat kekasihnya
Dan...Ini kisah si airmata
Kala kekasih dan Clara
Berpelukan...!
Lalu siapa yang ditangisi Clara?
Jawabnya: "Itulah aku!"
Lelaki yang kerak cintanya
Yang Clara pun tiada pernah paham
Sampai kini
Clara menangis sekali lagi
Bila saja ia tahu itu!
Lantaran betapa kekasihnya mencintai Clara
Oh....!
Serupa itu kisah cinta Adam-Eve
Meragu itu, rupa lain dari cinta