10 taun sabanjure...
Ing sawijining dina Nisa lagi mulih, nanging ing dalan Nisa macet lan Nisa krasa ngelih. Banjur Nisa weruh warung jajan sing rame ing sabrang dalan. Nisa nyedhaki lan mlebu ing toko kue.Nalika mlebu warung, Nisa kaget amarga weruh sing duwe warung kuwi kancane biyen SMP, yaiku Ani. Banjur ngilangake rasa kangen sawise suwe ora ketemu. Wong loro mau uga duwe rencana ngajak Siti melu mangan ing restoran. Ora let suwe Siti teka, wong telu mau padha mangan sinambi ngrembug bab lelampahan urip sing wis dilakoni.
"Piye kok bisa duwe toko gedhe lan selaris iki" pitakone Nisa
"Wah?! Iki tenan warung jajan sebelah restoran sing duweke iki, Ani?" sambunge Siti
"Iya, Siti, kuwi tokoku. Lan sakjane aku saiki duwe toko iki amarga asil kerja kerasku sing wis pirang-pirang taun sing wis nyisihake gaji saben wulan wiwit lulus SMP," wangsulane Ani.
"Kowe lulusan teknik ta Nisa? lan Siti dadi dokter?" takon Ani
"Nggih Ani," wangsulane Nisa lan Siti
"Hebat tenan kowe Ani, aku uga seneng," ujare Siti
lan pungkasane, wong telu mau wis nggayuh cita-citane.
