Rizal De Loesie
Tiada puisi hari ini
Embun pagi telah meluruhkan debu rindu
Menjadi jelaga di sudut cahaya matahari yang jatuh di rumput
Tempat terhampar segala nanar
Pada tanah yang basah telah rebah semua pasrah
Tiada sajak tumbuh,
Batuan meruncing duri-duri ingat
Yang terisisa menjadi kenangan