Sakapeung, sora Bapa téh ngajanggélék saung basajan, nu camperenik di tengah enay sawah satungtung ténjo. Di jero saung nu blung-blong teu dipindingan, kuring direujeungan babaturan dalit, ngariung amparan daun manggala, nu di luhureunna nambru liwet ngebul diawur goréng jéngkol jeung beuleum peda. Sambel goang nyongclo di hareupeun andekak séwang-séwangan.
Nyeplés halimpu sora indung, nu mépéndé ku dongéng angréngna imah, cur-corna arak jeung madu di taman, tempat Bapa cicing.
Remen, sora Bapa téh, kalah ngajanggélék géng motor, nu riab ngunguah jalan. Nu knalpotna ngaluarkeun sahéng, teu puguh déngé. Nu ukur nyésakeun, pulek haseup 2 tak nu nyesek irung jeung lambaran-lambaran warta di koran-koran konéng.
Persis gelendeng indung, nyaritakeun bésmen imah agréng Bapa nu dina bilikna nyelap hoé ditarapang potélan kulit geunteul, mun kuring elat balik, jongjon teuing ulin.