Unggah ungguh basa yaiku kedudukan basa miturut tata kramane, miturut tata kramane unggah- ungguh iku kaperang dadi:
1. Ngoko Lugu
2. Ngoko Alus
3. Krama Lugu
4. Krama alus
Unggah ungguh basa ing nduwur kue wigati banget kanggo sesrawungan ing bebrayan, unggah- ungguh bahasa ugi bisa dadi tolak ukur bilih bocah kue nduweni sopan santun apa orane. Ing kabupaten tegal khususe akeh bocah- bocah kang ora bisa nggunakake unggah- ungguh basa khususe bahasa krama. Bocah ora pada bisa amarga bocah mau ora kulina nggunaaken unggah- ungguh basa khususse krama.
Ing keluwargane uga ora di ajari nganggo krama, kadang wong tuane dewe ora bisa nggunakake krama iku. Bocah- bocah mau mung ngandalake pembelajaran ing sekolah, padahal ing sekolah pelajaran mung 2 jam seminggu, kue wae ora mesti mbahas unggah- ungguh basa. Unggah- ungguh basa iki di anggap punah amarga saiki jarang banget bocah nganggo bahasa krama, bocah akehe nganggo bahasa indonesia. Padahal bahasa Jawa kue mau kalebu bahasa ibu sing kudu dilestarikake kan kudu di kulinakake.
