Tentang badai di puncak gulita waktu itu
Manakala sekedar meraba tak sedikit juga kuasa aku
Lalu tanganmu turun
Aku berjalan kau tuntun
R, lihatlah…
Seluruh dunia kutuk cintamu
Sebab manikam jelita itu cuma cuma kau hambur
Kau tabur pada onggok sampah macamku
Sedang kau jauh berhak dapat lampaui itu
Butakah kau, pernah kumenduga
Atau pasti kau tak cukup pantas dikata waras