Lelaki pemulung itu membedah isi kepalanya
Lalu di tata
berjajar di atas meja bertuliskan asa
Marjinal atau termarjinalkan
Derita tak rindu pulang
Singgah saja berlama-lama di gelung riang milikmu
Kadang kau pulang dengan kosong tatapan
Simpuh di kaki ratapan anakmu
Selepas mengais ilusi
Di tanah-tanah merah negeriku
Pagi berkawan lapar