Bapa Abdi Waktu Ngora
Bapa, Jajaka Tanpa Tanda Budaya
Hiji bapa, kawas lir hiji pahlawan anu taya lepatna ti medan tempur. Manhna berjuang tanpa kenal lelah pikeun anak-anakna. Pangurbananana teu wates jeung tanpa pamrih. Kadang-kadang oge manehna rela ngurbankeun kapentingan pribadina pikeun kabagjaan ati yang cemara.
Pangjuang sosok bapakku, ti pangjuangna ngawontenka merantau ka tempat anu jadi tempat lahir abdi, manhna mencari kahirupan pikeun garwana jeung anak-anakna. Manhna milih pagawean anu luhung kalawan, manhna jadi sosok guru. Tanpa kenal lelah manhna salami 32 taun hudang-ulin demi anak-anakna pikeun nyieun nafkah. Pangurbananana loba gedna, sanajan lain wungkul pikeun kulawarga wungkul, tapi og boga guna pikeun loba jalma.
Saben po, ti fajar budal nepi ka peuting, bapa gumregeng nyieun nafkah pikeun kulawarga. Teu jarang manhna kudu ngarepkeun kabetahan ekonomi. Sansna beban mana wa, bapa ttla tabah ngalakonna.
Dina kasibukanana, bapa ttep mulang waktu pikeun anak-anakna. Ngiringan maranhna diajar, ngawulang maranhna nilai-nilai kahadean, atawa ngan ukur ngaleueutkeun waktu babarengan. Tanpa mut siga lelah manhna barudak ti pagawean, senyum jeung pangkulan anget ttep ngamimitran buah atina.
Nyata sosok bapa, pahlawan anu teu katingali anu ttla juang pikeun kabagjaan kulawarga cilikna. Pangurbananana henteu aya duana jeung tanpa pamrih sapertos. Patut dihargkeun jeung dijieun inspirasi dina ngalakonan hirup.
Dokpri
Bapa Abdi Waktu Ngajar di Jakarta
Selama 32 taun manéhna ngajar, manéhna teu kungsi pindah, manéhna salawasna di sakola anu sarua nyaéta SMA Islam PB Soedirman Jakarta.
Pahlawan anu teu kenal lelah nyata Junaidi Lubis