Tembung wong sahabat iku yaiku wong kang arep ngancani awake dhewe ing saben momen jroning urip awake dhewe; arep seneng, sedhih, remen utawa duka mesthi dilalui bareng-bareng. tembung wong uga mitra iku kaya amplop lan perangko mung seje sing duwe wae. iya, padha hale karo Kale lan Raziq ya iku sahabat jumbuh karo definisi diatas. dheweke kabeh berteman wiwit umur 7 taun nganti saiki arep ngidak umur 18 taun.
Nanging, jero 5 taun pungkasan iki Kale nduweni perasaan marang Raziq, nanging Kale pendem perasaan iku karo dalih "ya ben kekancan iki ora renggang gara aku ngungkap perasaan ku menyang Raziq" klasik nanging arep nyilakani banget menawa salah langkah. Amarga alesan dheweke kabeh wis tuwuh bareng jero 9 taun pungkasan lan padha-padha ijolan perhatian dadi tuwuh benih-benih tresna jroning ati Kale. Nanging kale isih durung ana nyali kanggo ngungkapake perasaane amarga ora pengin ngrusak sesambungan persahabatane karo Raziq.
"Kaleeeeee"
"hah? apa?"
"hehehe"
"geneya oy"
"ayo mangan bakso bareng, mulih sekolah ku jemput" ya kaya iku lah, saka bab cilik tekan gedhe kita nglakonine bareng-bareng lan ngancani siji karo liya.
"Raziq, aku ngancani wae ya ora melu mangan"
"lohhhh, kowe diet?"
"hehehehe"
"yowes deh, entek tuku bakso ntar temenin menyang indomaret ya tuku coklat xixixi"