"Gusti Kang Murbeng Dumadi Kang Maringi Rasa Iki" (Guritku ing Jaya Baya No. 17 Minggu IV Desember 2011)

Gusti Kang Murbeng Dumadi Kang Maringi Rasa Iki

“Eremke mripatmu, dongaku; impen endah wengi iki

bisa nentremake ati, Wanodyaku,” alus swara lungit rasa.

“Aku tansah semandhing, tanpa mangerteni

tapel wates lakon iki, wanodyaku. Kapitayanku

mung saluguring bumi, saluguning wening leri,

udan bakal teka lan ketiga iki mung kari crita,”

“Nuliya, sliramu nglempit langit mega

dina-dina tembe kanggo wanodya kang wis dianggit jejer gurit

kambi bapake anak-anakku?” tangismu kutah,

lan grendel pengkuhing jangkah sumrepet mosik-mobah.

“Sliramu banget ayu, Wanodyaku.

Kebacut jubriya yen ta tresnaku jebul

mukles plengkung janur kang wus tinandur,”

pangerten larang kuwi kang nyoba daklari, senadyan

nganti tekan poncoting ambegan,

“Dudu karepku, aku nresnani sliramu, Wanodyaku,”

pamitku, dikanthi sun sayang anakmu sing ragil, esuk iku.

Surabaya, Maret 2011